Grim Reaper @ Bunker Hill – After Action Report

Hierbij mijn eerste After Action Report op AirsoftDB.nl. Voor de mensen die mijn AAR’s niet kennen is het verstandig even er goed voor te gaan zitten eventueel een hapje en drankje te pakken en lekker in het hele verhaal te duiken. Dit verhaal zal ik wat aanvullen met foto’s. Een aantal van deze foto’s zijn gemaakt door Quark, andere door Johnny van Bergen en sommige zijn stills uit de footage van de GoPro beelden van HGDR Entertainment.

Introduction

Deze After Action Report gaat over Operation: Grim Reaper. Een weekend event van 3Division welke ik vanaf vrijdag tot zondag heb bijgewoond. Aangezien dit een weekend event was ga ik niet mijn iedere stap bespreken (of ja soms kan ik me niet inhouden), maar houd ik het bij wat mooie acties die ik nog heb onthouden, anders zit ik al gauw aan 15 tot 20 A4’tjes :P.

 

Organisation

De organisatie van dit event was in handen van 3Division.eu. Ondanks dat dit nog altijd een van hun eerste events is kan ik niet anders oordelen dat het topwerk is dat ze geleverd hebben. Goed werk in en naast het veld. Respawns werden verplaatst als deze niet bleken te werken en ook naar andere opmerkingen werd geluisterd. Top dus en zeker een organisatie waar iedereen eens bij gespeeld moet hebben.

 

Terrain

Bunker Hill, zoals het terrein ook wel genoemd wordt, is een voormalig munitie depot uit de koude oorlog. Alleen al deze zin zorgt ervoor dat men het geschikt vind voor de Airsoft sport.

Het terrein zelf bestaat overigens uit een lange weg welke geheel rondom loopt. Aan de binnenkant van deze weg bevinden zich over de gehele lengte verscheidene bunkers. Aan de linkerkant zijn deze voornamelijk open, waar deze aan de rechterkant dicht zijn.

Verder zijn er over het terrein props verspreid in de vorm van een sam site, mortar site etc. welke gecaptured kunnen worden om je team van punten te voorzien. Een kaartje van het terrein is hier te vinden:

 

Friday

Uiteraard keek ik al weken uit naar dit event en op de vrijdag middag was het dan zover. Allereerst stond een flinke rit op de planning, daar ik 2 andere SHAT’ters op zou pikken en aangezien 1 ervan nog geen NABV lid was mocht ik eerst via België. Rond 19:00 kwamen we dan toch aan bij Bunker Hill en konden we de tentjes opzetten.

Hierna begon de lange, maar uitermate gezellige avond. Ook al was de gespreksstof vrij gevarieerd het niveau, daalde wel met de uren :P. Het kampvuur doofde echter en rond 02:30 a 03:00 was het tijd om afscheid te nemen van de mannen van 13MD en mijn bed op te zoeken.

 

Saturday Morning

De keuken was al op tijd geopend en daar mijn tent er recht naast stond werd ik rond 06:45 wakker. Met de regendruppels zachtjes tikkend op de tent een mooie tijd om op te staan. Even later stopte het mooi met regenen en zou er die dag ook geen druppel meer uit de lucht vallen.

Na een klein ontbijtje en de nodige tijd (was ruim op tijd wakker) maar eens de replica’s klaar gemaakt en mezelf direct bij het openen bij de FPS meting gemeld. Ik had de Umarex UMP .45 bij en mijn custom D-Boys KAC PDW. De UMP klokte in de 3 schoten een resultaat van omgerekend 320 fps. De D-Boys KAC PDW bleek 3x met 0.25 Extreme Precision op de 319 fps neer te komen, wat betekent dat hij omgerekend rond de 356 a 357 fps schiet. Een mooi resultaat dus.

Na nog meer gezelligheid en kennis maken met verschillende bekenden en onbekenden was het tijd om naar de briefing room te gaan. Zo gezegd, zo gedaan en de briefing kon beginnen. Hier kwam echter een nadeeltje de hoek om kijken. In de krappe briefing ruimte moesten we namelijk eerst veel te vaak verschuiven zodat de teams gevormd konden worden. Dat en het feit dat mensen niet tot 5 kunnen tellen, zorgt al gauw dat het nog langer duurt.

De briefing verder was vrij duidelijk en nadat deze was doorgelopen konden we met onze commanders mee naar onze base, welke bij S5 lag (tegenstanders base was A3)

Onze squad, onder leiding van Quark, mocht eerst helemaal naar A6, waarna we schuin over mochten steken richting B2. Natuurlijk zouden we al voor we dit bereikten wat activiteit verwachtten. Na het startsein zijn we maar gelijk met een sprintje vertrokken. Niet veel later kwamen we aan bij A6 en er werd ook direct contact gelegd.

Vanaf de linkerkant van A6 kregen we te horen dat friendly’s in de bossen daar zaten. Rechts van A6 en de bunker verderop bleken in handen van de tegenstander te zijn. Rechts in de bosstrook van A6 (rechts van de weg) zaten ook een aantal friendly’s. Al snel werden er vele bb’s uitgewisseld. De friendly’s in de bosstrook begonnen naar voren te pushen, maar helaas zonder succes, want niet veel later kwamen ze gehit terug.

Dit zorgde ervoor dat de rechter strook niet verdedigd was. Ik besloot in de bosrand daar te gaan zitten om die kant te coveren en te zorgen dat er niemand zomaar voorbij kon sneaken. Helaas bleek ik na een korte tijd nog de enige van mijn squad over, daar de rest afgeschoten was bij A6. Al snel hoorde ik ook beweging naast het hek vanuit mijn rechterkant.

Na nog even afwachten besloot ik mezelf op de grasstrook (een strook zonder bomen rechts van de bosstrook) te werpen en een ambush uit te voeren. Zo gezegd, zo gedaan en ook nog met het resultaat dat ik de tegenstanders aan die zijde (2 stuks) terug kon sturen naar de spawn. Mezelf daarna weer terug op positie gezet, zodat ik vanuit cover zowel de weg als mijn rechterzijde kon coveren.

Op een gegeven moment hoor ik voetstappen vanuit mijn rug komen. Nja logischerwijs komen hier mijn friendly’s wat meer cover geven. Op hetzelfde moment hoor ik weer nieuwe tegenstanders via de grasstrook komen. Precies op het moment dat ik weer een ambush wil uitvoeren komen er bb’s vanuit mijn rug welke mij treffen. Je raad het al, ik werd het slachtoffer van friendly fire. Big tip hier: Als iemand naar dezelfde richting staat te schieten als jij, dan is de kans dat het een friendly is, zeer aanzienlijk. Uit je doppen kijken dus, voor je het vuur opent.

Na een respawn kwam de tegenstander al snel dichterbij. Ze zaten bovenop de bunkers wat voor ons het zeer lastig maakte eruit te komen. Ook zaten ze met grote getale in de grasstrook welke rechts van de weg zat. We hebben het hier geregeld geprobeerd.

Hier kwam ook gelijk een klassiek voorbeeld naar voren. Op een afstandje werd een tegenstander gespot op de grasstrook. Buiten range van zowel ons, als van hemzelf. Onze Vietcong SHAT’ter Running kwam dus met het idee om de zogenaamde haasje over techniek te gebruiken (of hoe je het wilt noemen). De groepen (Running met mij en Quark met Wroekel) waren samen gesteld en de techniek werd uitgevoerd. Het resultaat was zoals te verwachten. Er kwamen zoveel bb’s de tegenstanders richting op dat zodra we dichtbij genoeg waren de tegenstanders (er bleken er meer dan 1 te zitten) ineens weg begonnen te rennen. Helaas voor ons konden we niet volledig doorstoten, daar we vanaf de bovenkant van de bunkers onder vuur werden genomen.

Onze techniek bleef echter niet onopgemerkt. De rest van de mensen bij de spawn vonden het een slim plan, alhoewel ze niet echt begrepen wat we precies deden. Dit bleek wel uit de woorden: “Laten we net als hun doen, beetje rennen en schieten.” -> Aan al de mensen die dat ook dachten. Jullie zijn welkom om de Introduction to Airsoft van de Shadow Hunters bij te wonen!

Dan aan het eind van de ochtend gelijk een geniale actie. Voor de zoveelste keer staan we bij de spawn. De planning ditmaal is zodra de klok afloopt met zijn allen de gehele linie met tegenstanders volledig onder te sprayen. Kijkend naar mijn chestrig zie ik dat mijn huidige magazijn ook gelijk mijn laatste is en ik weet ondertussen dat die ook nog maar halfvol zit (+-40 bb’s).

De klok telt af en iedereen begint als een malle te sprayen. Ik schiet al mijn bb’s richting de top van de bunker. Op een gegeven moment hoor ik het herkenbare geluid dat ik lucht aan het schieten ben en mijn AEG leeg is. Het kost me een 2-tal seconden om mijn opties te overwegen. Laat ik me namelijk nu afschieten of ga ik nog wat proberen, ondanks dat ik zonder ammo zit.

Mezelf simpel laten afschieten is logischerwijs geen optie en dus zet ik een sprintje richting de linkerkant van de bunker. Daar aangekomen ga ik gelijk als een malle de heuvel op. Bijna boven spot ik een van de tegenstanders. Toen ik dichtbij genoeg was (3m ongeveer) wist ik er een prachtig gerichte pang uit te krijgen. Resultaat was dat deze speler met zijn PKM mij zeer verbaasd aankeek (huh, hoezo is hier iemand zo dichtbij?). Gelijk kijkend naar links zie ik een bekende. Gelukkig voor mij ook binnen de 3 a 4 meter en dus kon ik ook deze uitschakelen met een PANG.

Helaas voor mij stonden er nog 5 a 6 tegenstanders meer en werd ik vrijwel direct bedolven onder de bb’s, wat ook gelijk het einde van de ochtend betekende.

 

Saturday Afternoon

Tijd voor wat te eten en gelijk het bijvullen van de magazijnen, want dat was dus wel nodig. Na een klein uurtje zitten konden we dan weer opstaan voor een middagvullend programma.

Daar de spawnpoints van het eerste deel van de dag niet fijn bleken te werken werden deze verplaatst. De Black Cobra spawnde ditmaal bij A4, waar wij dat deden bij een niet genummerd gebouw links van de kaart.

Ditmaal mochten we proberen zo ver mogelijk via links door te stoten en richting de mortarsite bij A4 te komen. Na de start wederom zo snel mogelijk vertrokken en naast de briefing room in de bossen gedoken. Het moment dat we bij de hoek aankwamen troffen we ook tegenstanders en begon het. Ik zag wat op links en besloot daar door te lopen, gevolgd door Running. Zodra ik echter de hoek om kwam, vlogen de bb’s al gelijk op me af en kon ik helaas terug naar de spawn.

Na een respawn weer teruggegaan. Hetgeen hierna volgde was niet heel interessant om te vertellen. We hebben een tijdje lang strijd geleverd aan deze kant. Eerst aan de tegenstanders kant van de briefing room en daarna aan onze kant. Vele bb’s werden hier uitgewisseld en vele hits gemaakt en geïncasseerd. Uiteindelijk echter geen potten kunnen breken.

Er is hier 1 situatie die ik even wil uitleggen. Op een gegeven moment lig ik in de bosjes en open ik het vuur op een tegenstander. Met 1 burst heb ik hem gehit volgens mijn 4x ACOG scope. Ik hoor echter geen HIT, noch zie ik een teken dat de tegenstander aangeeft geraakt te zijn. Van mijn kant is de reactie dus dat ik nog een 2e en 3e burst op de tegenstander afvuur. Na dit hoor ik ineens: “Ik zeg toch hit man…”. Hierop reageer ik met de woorden: “Dat heb ik niet gehoord.”. Dit werd weer gevolgd door een schreeuwende tegenstander die aantoonde dat hij wel degelijk in staat is keihard HIT te schreeuwen. Mijn reactie daarop: “Kijk dat hoor ik tenminste.”.

Nu vraag je je misschien af, waarom ik dit hier vertel. Nou ja om de simpele reden dat ik het regelmatig tegenkom in het veld dat mensen hun hit niet roepen, maar zachtjes uitspreken. Alsof ze zichzelf schamen dat ze hit zijn. Dit heeft meestal tot het gevolg dat er nog meer bb’s volgen op de persoon die zachtjes zijn hit uitsprak. In mijn geval hierboven bleek de persoon wel degelijk zijn stem te kunnen verheffen. Een grote tip aan deze persoon, maar ook andere spelers, is om je hit altijd duidelijk te callen. Als je nog luider kan schreeuwen nadat je hit bent, dan dat je je hit called, dan doe je simpelweg iets verkeerd.

En nu weer verder. Na een tijdje kwam de tegenstander nog dichter bij onze spawn en base. We hebben toen in het bosgebied naast onze base nog flink gevochten. Na echter wederom een spawn werd er besloten dat we iets anders moesten proberen. Een deel zou achterblijven om te verdedigen, terwijl ik met 4 man nog iets anders ging proberen via de rechterkant van het veld.

Nadat we bij de spawn wegliepen kwamen we al gauw 4 andere tegen bij Westpoint. Besloten toen via de bosrand helemaal rechts (vanuit de camping) door te lopen. 2 bij 2 gingen we sprinten met 10m tussen elk tweetal, daar er op de bunkers met de S naam tegenstanders zouden zitten. Halverwege net na S5 zouden we afspreken.

Hier allemaal aangekomen bleken we te zitten met een LMG persoon die met zijn 12kg wegende apparaat dit tempo niet kon volhouden. Besloten werd dus dat we met 4 man vol vooruit gingen (we waren de vijandelijke linie al gepasseerd) zo snel mogelijk richting de base van de tegenstanders. De andere 4 (met de LMG) zouden onze weg coveren en vooral onze terugweg coveren, zodat wij niet in de rug aangevallen zouden worden.

Helaas werd ons beste plan van de middag gestopt door een overbiddelijk fluitje. Het was namelijk einde game. Jammer maar helaas…

Aan het eind van de dag kwam dan de zogenaamde “Run to the Hill”. Naar ik gehoord had voor velen een zeer fysieke uitdaging en dus voor mijzelf de reden om hier eens even vol in te vliegen. Er werd verzameld bij S5 en daar werden even de teams onderverdeeld (veel mensen deden hier namelijk niet aan mee. De bedoeling van deze “game” was om als team zoveel mogelijk bunkers te overbruggen met de vlag die je bij je droeg. Om een bunker op te mogen, moest de vlag daar als eerste opgaan. Het team dat de vlag van de tegenstander wist te veroveren of dat na het verstrijken van de tijd de meeste bunkers heeft veroverd zou dit winnen.

Even tussendoor. De heuvels die over iedere bunker lopen zijn niet van die halve dingen. Ze zijn vrij stijl en bovendien op veel plekken bedekt met bosjes en prikkelstruiken die het geheel nog ietsje lastigere maken.

Na de uitleg ons met de SFRT vlag richting bunker S2 verplaatst terwijl de tegenstander zich naar S8 verplaatste. Iedereen bovenop de eerste bunker verzameld om het startsein af te wachten. Onze vlaggendrager en volgelingen op links, terwijl ikzelf en wat andere iets rechts ging staan om elkaar niet in de weg te zitten.

Na het startsein bleek ik echter wel het verkeerde pad gekozen te hebben. Direct bij de afdaling stond er een grote prikkelstruik op mijn weg, waar ik dus letterlijk even doorheen moest bonjouren. Na deze kleine achterstand op onze vlagdrager deze in de heuvels S3, S4 weer ingehaald en uiteindelijk samen met de eerste wisten we de middelste bunker (S5) te bereiken. Daar aangekomen mezelf strategisch achter een luchtinlaat van de bunker geplaatst en gelijk het bb vuur geopend op de aanstormende tegenstanders.

De eerste aanstormende tegenstanders aan de wegkant wisten we snel uit te schakelen. Vanaf mij positie kon ik echter ook de rechterkant prima coveren en al snel spotte ik daar de vlag drager met wat volgelingen. Met instructies aan mijn teammates om mij te coveren (ik kon recht achter de uitlaat niets zien, dus iemand die omhoog kwam sluipen moest tegen worden gehouden voor hij mij kon bereiken) wist ik al snel alle vlag defenders aan de rechterkant uit te schakelen. De vlagdrager zelf volgde niet snel daarna.

Door mijn positie kon ik vrijwel iedere aanstormende tegenstander duidelijk zien en indien ik ze niet zelf kon uitschakelen kon ik de locatie precies doorgeven aan de teammates. Iedere assault wisten we op deze manier te stoppen en toen het eindsignaal klonk was de overwinning dus ook aan ons.

 

Eindstand van de dag: Black Cobra 3 – 2 SFRT

 

Saturday Evening

Nadat de middag activiteiten erop zaten was het tijd om de BBQ klaar te maken en aan te steken. Toen dit eindelijk gelukt was lag hij ook al snel lekker vol en was het tijd om te buikjes te vullen van de Shadow Hunters.

Met de buikjes gevuld was het tijd om de avond missie outfit aan te trekken. Of ja aan te trekken, omdat ik met mijn UMP ging hoefde ik alleen het magazijn nog ff te vullen, want een vest had ik toch niet meer nodig. UMP aan de sling en gaan dus 😛

Aangekomen bij de briefing room werden de teams weer verdeeld. Verder was de missie vrij duidelijk. Team A begint bij het begin van de shortcut en Team B helemaal aan de andere kant van de weg. Het doel was om zoveel mogelijk bunkers B1, A3, B2, A4 en B3 te veroveren. Je mocht pas een volgende bunker in jou rij veroveren als je de vorige in bezit had. Oftewel wij als Team A mochten pas bunker A3 veroveren als we B1 aangetikt en in bezit hadden. De rest van het speelveld mocht echter naar hartelust gebruikt worden.

Toen was het tijd om te beginnen. Duidelijk was dat dit met een sprintje moest. Zo gezegd, zo gedaan want zodra het startschot ging, begon het merendeel ook te sprinten. Logischerwijs liep ik weer ergens vooraan en konden we zeer snel B1 aantikken. A3 volgde niet snel en daarna hadden we ook al B2 in handen. Het is vooral heel komisch om te zien dat jij en de tegenstander allebei over de weg aan het rennen zijn om het eerst zo ver mogelijk te komen.

Eenmaal B2 ingenomen moesten we hem gelijk verdedigen. Aan de voorste duur gaan zitten en met links gelijk vuur gelegd. Ondertussen al met 2 man in de bunker en niet snel daarna met 3. Vanuit deze positie hadden we een mooi voordeel. Wij konden de tegenstanders normaal zien, maar zij ons niet, daar we volledig in duisternis konden onderduiken.

Vanuit deze positie hebben we vele hits kunnen maken. Na een lange tijd kwam er een push van de tegenstander op ons hutje. Deze werd echter vrij makkelijk afgeslagen, daar ik vanuit mijn positie de tegenstander aan kon zien komen en mijn pang timing goed kon inzetten.

Bij deze ene push bleef het niet. Een volgende kwam aanzetten en ditmaal moesten we ons vanuit beide deuropeningen verdedigen. Zeker een mannetje of 6 a 7 kwamen eraan. Na een eerste paar pangen via de voordeur (verste richting base tegenstander) uit te delen hoorde ik bb’s etc inkomen vanuit de achterste deur. Mezelf toen om die hoek heen gevouwen en daar ook 2 stackende tegenstander uitgeschakeld. Daarna nog 1 binnenstormende tegenstander uitgeschakeld, maar daar moest ik ook het loodje bij leggen. Snel terug naar respawn dus.

Terug van de respawn weer zo snel mogelijk naar B2 door. Daar aangekomen bleek deze net gecleared door een teammate die helemaal was omgelopen. Super dus en we konden weer positie innemen. Ook nu leek het erop alsof we buiten weinig steun hadden, immers konden de tegenstanders bij een volgende push weer via beide ingangen zichelf stacken.

Wederom flink proberen tegen te houden, maar helaas weer moeten afleggen tegen de overman situatie van tegenstanders. Terugkomend bij de spawn bleek mijn team voort flink uitgedund en nog maar een handje vol mensen over. Toch maar weer door en ditmaal met 3 man via het bospad gegaan. Het was ondertussen donker dus bovendien een hele onderneming.

Daar we nooit meer bij B2 zouden komen gingen we richting A3. Ik liep richting de muur met 2 man achter mij (de laatste was Quark). Ik draai de hoek om en zodra ik dat doe gaat mijn flashlight aan. Gelijk richtend op alles vanaf de verste hoek en het lijkt clear te zijn. Op dat moment schrik ik en wordt ik gepangd direct in mijn rug. Na het omkijken bleek dit Farid (de Chef kok van 3Division) met een rubber knife. Net als hem was ik volledig geschrokken van de situatie en kon ik alleen maar kijken wat er daarna gebeurde.

De nr 2 welke mij volgde werd geknifed (ofja geknifed, het mes raakte hem niet doordat Farid niet verder kwam dan 30cm voor de neus van deze persoon). Direct daarna zag ik vanuit mijn positie dat Quark en Farid even oogcontact hadden en daarna wegdoken. Farid kwam daarna direct weer om het hoekje met zijn replica en pangde Quark. Quark stond volledig perplex te kijken alsof hij water zag branden en de gehele situatie was echt 1 wtf moment, niet alleen voor ons, maar ook voor Farid. Hij had ons immers niet om de hoek verwacht.

Dit lijkt overigens een situatie die volledig niet klopt. Gepanged worden met een knife of een knifekill waarbij de tegenstander niet eens aangeraakt werd of kon worden, maar dit is ook Airsoft. Airsoft waarbij wederzijds respect geld en het vooral om de fun gaat. Dat het dan niet “klopt” maakt niets uit, want de fun was er zeker (en vooral daarna in het napraten :P).

Wederom bleken er bij de spawn nog minder mensen te zijn en bovendien werd het nog wat later. Tijd om het nog een keer te proberen. Wederom via het bosgebied. Geluiden werden gehoord toen we wederom in stelling lagen voor A3. Niet veel hierna hoorde ik voetstappen vanuit onze rug komen, ofja vanuit de linkerkant meer bij de weg.

Op een gegeven moment komen er bb’s richting ons. Ik probeer nog te zeggen dat we “Team” zijn en het friendly fire is. Dit werd echter volledig misverstaan en ze dachten dat ik om een code woord vroeg. Wij als team hadden gezegd dat we iedereen af zouden schieten die over een code woord begon, dus was het logische gevolg dat wij ook onder vuur genomen werden.

Ik moest flink schuilen achter een boom, terwijl de tracers echt links en rechts langs mij heen vlogen. Gelukkig na meerdere keren roepen werd het toen duidelijk voor de schutters van deze bb’s dat wij teamgenoten waren. De woorden “Blauw!!!” bleken dus beter te helpen.

Gelukkig niemand getroffen, maar het was wel close. Na deze situatie kwamen er tegenstanders vanuit A3 richting verder. flashlights schenen en schoten werden gewisseld. Uiteindelijk bleef ik hier alleen over. Een niet zo’n fijne situatie want ik leek overal tegenstanders te zien die er niet waren :P.

Wat volgde waren pogingen van tegenstanders door te lopen. Ik schoot op velen en hitte er ook een paar, maar werd nooit getroffen door bb’s die retour kwamen. Dit alles dankzij het feit dat ik mijn flashlight niet gebruikte.

Toen ik dat 1x echter wel deed, was het snel over en uit, want mijn positie was verraden. Eenmaal bij de spawn aangekomen bleek ik ook ongeveer een van de laatste spelers van mijn team te zijn en was het wel het einde van deze missie.

Na deze missie was het weer tijd om met een goede groep lekker na te praten over van alles en nog wat. Wederom zakte het niveau van de gespreksonderwerpen al gauw, maar zoiets hoort erbij en maakt de pret alleen maar groter. Het voordeel van een weekend spelen!

Het was uiteindelijk weer in de vroege uurtjes toen we maar besloten om te gaan slapen. Achja gezelligheid kent geen tijd zeggen ze wel eens :P.

 

Sunday Morning

Na een wederom relatief goede nachtrust was ik ditmaal niet voor mijn wekker wakker geworden. Om 07:30 werd ik dus wakker en kon ik opstaan. Na het opstaan mezelf in de outfit van deze dag gegoten (Vegetato Italiano) en de replica (D-Boys KAC PDW) voorzien van een nieuwe batterij.

Wederom rond de klok van 9 konden we ons verplaatsen naar de briefing room. Wederom een zelfde uitleg en wederom ingedeeld. Ditmaal waren de spawns voor beide teams weer verplaatst. Ons HQ bleef bij het gebouw zonder nummer en de tegenstander mocht de gehele dag respawnen bij bunker A6. Dit bleek gaande weg de dag ook veel betere spawnplaatsen dan op de zaterdag, daar ze voor een evenwichtigere battle zorgde.

Wederom bij HQ onszelf indelen in Squads. Ditmaal ipv Quark mocht ik de Squadleader zijn, echter ditmaal een squad van 4. Onze Squad name was Black Squad en we kregen als opdracht om helemaal via de linkerkant te gaan, zover mogelijk te komen en gewoon te gaan eikelen bij de mortar site (als we tot zover konden komen). Het eikelen hield hier in dat we de tegenstander daar bezig moesten houden, zodat andere squads aan konden vallen.

Na het startsein logischerwijs weer snel vertrokken. Al snel zaten we helemaal links op het lange deel. Rustig doorlopend zagen we dat een van onze andere squads B1 had ingenomen. Daar ons doel was verder door te gaan eikelen liepen we rustig door. Ongeveer ter hoogte van B2 hoorde we geluid op een korte afstand voor ons. We doken de bosjes in terwijl we ons plan gingen bedenken.

Na wat kijken werd ik inneens onder vuur genomen door een LMG vanuit B2. Deze persoon had duidelijk teveel bb’s meegenomen want hij moet zeker een heel box magazijn over mij heen hebben gegooid, terwijl hij me simpelweg niet kon raken.

Hierna hoorde we nog meer geluiden voor ons. Op een gegeven moment spotte ik meerdere tegenstanders en daar wij ook ontdekt waren begon het bb gevecht. Ik wist er 2 uit te schakelen, maar met een afwijker van de tegenstander welke mijn been trof mocht ik terug naar de respawn.

Staande bij de respawn hoorde ik over de porto dat ik als squad leader werd opgeroepen. Precies een situatie die lastig is. Je wilt namelijk gelijk informatie doorgeven, maar mag dit niet aangezien “dead man don’t speak”. Ondertussen werd ik door 1 van mijn squad mates vergezeld in de spawn. Hij wist me te vertellen dat ze al veel tegenstanders eruit hadden geschoten en uit het feit dat de overige 2 nog niet terug waren kon worden afgeleid dat ze nog altijd bezig waren strijd te leveren.

Na mijn respawn contact op genomen met de Commander. Hij vroeg mij met Black Squad om Alpha squad af te lossen bij B1 en deze te bewaken. Hierdoor zou Alpha Squad door kunnen drukken. Zo gezegd, zo gedaan en we gingen met 2 man richting B1. Daar aangekomen heb ik zelf B1 bewaakt terwijl ik mijn squad mate op weg stuurde om de orders door te geven aan de overige 2 leden en eventueel mee te helpen bij hun aftocht.

Helaas toen ik hem verder in de bossen zag vertrekken, zag ik ook dat de 2 mensen waar hij naar op zoek ging terug kwamen lopen over de weg richting de respawn. Gelukkig zagen ze mij ook en na hun respawn voegde deze 2 (Running en Quark) zich weer bij me. Staande bij B1 vroeg ik aan onze Commander of er nog iets meer is dat we kunnen doen. Hij vertelde ons dat hij 1 persoon bij B1 wilde laten en de andere 2 (na overleg waren dat Quark en Ikzelf) via de shortcut doorpushen naar Ammo Creek.

Ik en Quark vertrokken en op de shortcut kwamen we al gelijk een aantal teammates tegen welke stil zaten, aangezien ze tegenstand gespot hadden. Samen met hun wat tegenstanders eruit geschoten en we konden wat doorlopen. Tijdens deze actie kwam nog een ander aspect terug van het vele porto gebruik. Het feit dat je continue hoort of je team er goed of slecht voorstaat.

Overduidelijk was te horen dat we er goed voorstonden. Over de porto kon ik horen dat we de medic post in het bos in hadden genomen en we een goede push over de gehele lengte van het bos aan het maken waren. Wij gingen dus ook mee. Steeds verder doorlopen richting Ammo Creek. Af en toe werden we onder vuur genomen. Deze konden we gelijk uitschakelen, maar helaas mocht Quark na een tijdje de aanval toch afbreken door een bb hit.

Ondertussen met 2 andere spelers Ammo Creek ingenomen. Hier vanuit de kuil een aantal tegenstander afgeschoten en toen positie ingenomen. Daar we met deze actie iets verder zaten dan onze rechterflank kregen we op een gegeven moment incoming friendly fire. Gelukkig gelijk opgelost door wederom goede communicatie.

Onze rechterflank schoof ondertussen ook flink op. Vanaf onze linkerkant stuitten we toen op een aanval van de tegenstander. Deze waren echter vooral bezig om vanuit A4 richting B2 door te stoten en dus hadden ze weinig aandacht voor ons. Zeer handig want hierdoor konden we er vele van hun aanval uit schieten zonder dat ze het door hadden.

Na deze aanval vroeg ik wederom aan de Commander wat hij wilde dat wij deden. We hadden immers to Ammo Creek al ingenomen. Ik kreeg hier te horen dat hij graag wilde dat wij wederom Alpha Squad gingen aflossen bij B2, zodat deze aan de andere kant van het veld een push konden maken. Door het duidelijk te herhalen wist ik ervoor te zorgen dat ik ook Quark met mij mee kon krijgen richting B2. De orders van B1 waren niet vervallen, dus ik heb Running daar lekker Patience laten spelen.

Eenmaal bij B2 aangekomen kregen we na overleg met Alpha Squad en de Commander nog eens versterking van 4 leden van Echo Squad. Samen met hun konden we deze frontlinie behouden terwijl Alpha Squad elders ingezet kon worden.

Hier werd ook mooie teamplay duidelijk. Om B2 te behouden moesten er namelijk defense liggen in de bosstrook links van de weg en defense in het gebouw rechts van de weg. Besloten was dat ik en Quark de bosstrook zouden pakken. Door gecoördineerde timing konden ik en Quark met behulp van cover fire veilig oversteken en de mensen van Alpha Squad aan die kant aflossen.

Op deze positie hebben we de hele tijd stand gehouden en later voegde ook een 3e teammate van Black zich bij ons. Op de radio kon ik ondertussen horen hoe wij succesvol een aantal onderdelen van een mortar site hadden gevonden. Dit alles doordat Alpha Squad mee kon helpen grondgebied te veroveren waar deze onderdelen in lagen.

Overigens was er nog een ander objective rond deze tijd. Een afgevaardigde van de VN moest worden rondgeleid in het gebied. Heel komisch om te horen dat het volledig in rol ging, daar hij eerst even alle bunkers wilde bekijken. Hij had bovendien geen interesse in wegduiken van aankomende bb’s, want er was immers geen oorlog gaande daar :P.

 

Sunday Afternoon

Wederom even een hapje gegeten en een drankje gedaan en mezelf weer klaargemaakt voor het middag gevecht. Na een korte briefing wederom richting HQ voor de orders. Ditmaal liet onze Commander ons kiezen wat we het liefst deden: Aanval of verdediging. Daar mijn squad voort bestond uit een aantal spelers die relatief gezien zeer moe waren ging ik in op het voorstel van onze Commander om ons als Black Squad zijnde te laten sneaken. Oftewel niet vol in de verdediging en niet vol in de aanval.

Ons plan was wederom via helemaal rechts zover mogelijk te geraken en de Mortar site te suppressen of zelfs over te nemen. Afspraken werden gemaakt met Delta squad, zodat hun wisten dat er een squad op hun linker flank was. Zij stuurde de sniper van hun squad met ons mee, zodat hij range kon krijgen op de tegenstander.

Na de start ditmaal niet als gekke gaan rennen. Wel gelijk zo snel mogelijk de bossen opgezocht helemaal links en daarna wederom op het linker pad naast de mais gaan lopen. Hier liepen we door en door. Continue kon ik contact houden met de weg waar Delta liep.

Op een gegeven moment kreeg ik door dat de mortar site vrij was. Oftewel ook onze weg verder door zou vrij zijn. Dit bleek ook zo te zijn en dus konden we de mortar site (en bijbehorend spawnpunt) gelijk innemen. Er was echter 1 nadeel aan deze positie. Ik kreeg enkel nog ruis binnen van onze Commander met af en toe wat geluid. Mezelf toen zo goed mogelijk ingemeld dat wij als Black Squad wel defense zouden opzetten bij de mortar site. Dit aangezien er mortier onderdelen in het veld gevonden waren door ons team en het een objective was om deze bij de mortar site in elkaar te zetten. Een goede defense was dus benodigd.

Na even kwam er contact vanuit het grote bosdeel en vanuit onze linkerkant en de bunker na A4. Dit contact was niets vergeleken met de groep die wij hier hadden bij de mortar site. Het verdedigen was dus ook een piece of cake.

Na een tijdje kwam het eerste onderdeel van de mortier aan. Via de porto hoorde ik dat de volgende onderdelen binnen nu en 10 a 15 minuten zouden aankomen. Nouja dan diggen we nog wat dieper in natuurlijk.

Na 15 minuten was er nog niets. Misschien oponthoud? Gelukkig bleek het niets ernstigs, want niet veel later kwamen ze dan toch met de rest. Helaas bij het in elkaar zetten bleek de mortier buis niet het juiste onderdeel. Oftewel er was een verkeerd onderdeel verzameld.

Via een doorgeef porto hoorde ik dat er een squad op zoek ging naar het juiste onderdeel. Daar wij ondertussen een groot deel van het speelveld in ons bezit hadden, was deze ook snel gevonden en vrij snel bij ons aangekomen. Hierna werd de mortier in elkaar gezet en was het punt voor ons binnen.

Na dit hadden we wel wat zin in actie. Er kwamen continue spelden prikjes van de linkerkant en dus vonden we het wel eens tijd om gewoon via links door te pushen. We waren immers met een overmacht aan mensen, dus dat moest wel lukken.

Velen van ons via de groenstrook terwijl ik via de bosrand zelf liep. 1 a 2 tegenstanders zorgde nog voor iets van tegenstand en 2 rende er ook hard weg. Nadat deze gecleared waren konden we gestaagd doorlopen en alles nakijken. Bij A5 spotte ik nog 1 tegenstander en deze kon ik gelijk uitschakelen.

Daarna konden we verder alles clearen. Zover zelfs dat de tegenstander op een gegeven moment nog een ruimte had van rond A6 en S1. De rest van het veld was in handen van de SFRT. We hadden ze volledig klem en ook meerdere respawn pogingen van de tegenstander werden teniet geslagen. Ikzelf hield met een paar andere de grasstrook aan de linkerkant van de weg (vanuit A5 richting A6 gekeken) in de gaten en heb daar meerdere hits kunnen maken.

Dit werd iets te makkelijk en dus ging er 1 persoon van ons team even een babbeltje maken met de leider in de respawn van de tegenstander. Afgesproken was om er nog wat meer fun aan te geven dat wij onszelf een 30 a 40 meter terug zouden trekken en we een head on fight deden zodra hun respawnde. Dit leverde een flink bb gevecht op en kon ik vele hits maken. Gelukkig geen zelf hoeven nemen, daar ik mezelf laag genoeg wist te plaatsen zodat de bb’s alleen over mij heen gingen.

Niet veel hierna was het einde van de middag en was het duidelijk wie deze dag gewonnen had. SFRT natuurlijk.

Wederom werd er aan het eind van de dag een potje “Run to the Hill” gedaan. Ditmaal ondanks het hogere aantal dag-spelers met nog minder mensen. Alsof het dus te zwaar is voor iedereen :P. Ook dit keer deed ik echter gewoon mee en na het indelen konden we naar de startposities.

Vanaf de start leek het vrijwel identiek te worden aan het potje op de zaterdag. Ik had weer de startpositie met een prikkelstruik, wist weer in te lopen en kon weer positie innemen achter de luchtuitlaat.

We wisten bovendien al snel tegenstanders links en rechts uit te schakelen. Het verschil zat hem dit keer echter in het feit dat het aantal teammates kleiner was en deze ook sneller uitgeschakeld waren. Voor mij persoonlijk was het grote verschil dat ik al vrij snel zonder ammo zat. Vanaf de start mocht ik het doen met 2 keer een halve midcap (totaal dus nog geen 100 bb’s). Daarmee kon ik de eerste paar pushes stoppen, maar toen mijn teammates werden uitgeschakeld was mijn ammo niet veel later ook op. Bovendien kwamen er steeds minder teammates van de spawn terug (of eigenlijk bijna niemand).

Ik kon dus echter alleen toekijken hoe de tegenstander met een mooie push onze heuvel op kwam zetten. Ofja alleen toekijken is niet voor mij weggelegd, aangezien ik nog altijd niet gehit was en ik nog altijd een AEG in mijn handen had. Weliswaar zonder ammo, maar in die situatie had ik al eerder gezeten dit weekend.

Eenmaal vrij ver op de heuvel hoorde ik de leider van de tegenstander het commando geven om suppressing fire te geven terwijl ze de vlag van ons gingen pakken. Mijn teken om toch nog iets te doen. Toen het bb vuur begon stond ik op en met een paar passen kon ik zowel de vlagdrager als de persoon naast hem eruit pangen. Zoals het op de zaterdag ochtend ook ging wel gelijk gevolgd door een bb douch, maar ik had iig nog iets gedaan.

Het stopte de aanval voor even, maar helaas was er niet genoeg support van onze zijde om de rest van de aanval tegen te houden en moesten we de winst van deze ronde erkennen aan de tegenstanders.

Eindstand van het event: Black Cobra 4 – 6 SFRT

 

Sunday Evening

Na het lange wachten tot iedereen klaar was voor vertrek (Damn you Gandohr), was het tijd om de weg te vervolgen richting het oh zo zonnige zuiden. Na een tussenstop bij een fast food eetgelegenheid en het bijbehorende napraten was het tijd om iedereen weer af te zetten.

Voor mij dus weer een rondje naar België en uiteindelijk was ik dan net voor 11 in de avond thuis. Voldaan iig na een geslaagd weekend.

 

Conclusion

Al met al was het een meer dan geslaagd weekend. Lekker geskirmd, gezellige sfeer en vooral een fijne organisatie om bij te spelen. Eentje die luistert naar de spelers en aanpassingen toepast waar nodig. Het squad play lijkt misschien voor velen vrij hoog gegrepen, maar ook als je hier relaxed tegenover staat is er zeer goed mee om te gaan. Alleen al het horen via de porto dat er objectives behaald zijn zorgt toch wel voor een goede stemming.

Pro’s

• Organisatie
• Terrein
• Gezeligheid
• Organisatie
• SHAT natuurlijk
• SFRT 4 victory!
• Teveel om op te noemen

Con’s

• Het vele vormen van rijen van 5

 

Ondanks deze flinke lijst ben ik waarschijnlijk nog een heleboel vergeten. Bedankt voor het lezen en tot een volgend verslag!