Iedereen zijn hobby. Zeker weten en ‘leven en laten leven’. In elke hobby heb je verschillende benaderingen van hetzelfde spelletje. Of het nu in de modelbouw is of in de muziek, elke speler benaderd zijn hobby op zijn eigen manier. Hij hoeft niks en mag alles wat hij binnen zijn beleving wil en kan uitvoeren. Er alleen maar naar kijken of luisteren is wat mij betreft ook een hobby.
In airsoft zijn daarin verschillende levels te onderscheiden. Van de fris aangemelde dagjeshuurders zonder enige uitrusting, tot de ervaren MilSimmers, die met hun eigen 4×4 ‘LandRovers’ op het speelveld verschijnen.
De laatste groep behoort zeker tot de minderheid binnen ons spelletje, maar geven de meeste sfeer, terwijl de overgrote bulk van de airsoftspelers zich daar ergens tussenin beweegt. Veruit de meeste spelers die ik zie, komen voor een dagje-uit, met hun standaard camo uitrusting van ‘het beste merk’ van de dumpzaak en drie verschillende replica’s, het veld bestormen.
Ik zie ze ratelend, schietend op elkaar, hun posities verraden.
Ik begrijp, dat het schieten met de replica een belangrijk onderdeel is van de airsoftsport. Maar daar gaat het toch niet ALLEEN maar om?
Airsoft is toch zoveel meer? Het is in mijn beleving ook een survival dicipline, een duursport en een teamsport pur sang. Dat is juist de kick van de hobby! Je wordt voor een dag airsoftkrijger en die laat zijn leasewagen nu eenmaal onbeheerd achter op een geïmproviseerde parking. Je bent juist even weg uit de Rat Race van het dagelijks leven. Je bent bezig met de beleving van je hobby en opent je alter ego voor de speler die je bent in het spel.
Daarom begrijp ik ook die pauzes niet, met die broodjes hamburger tussendoor. Behalve misschien vanuit het oogpunt van de organisator van het event, die met de verkoop van snacks en energy drinks van de Aldi zijn eigen kassa verder probeert te spekken?
Kijk naar een wielrenner, ook een individuele duursporter, die drinkt en eet uitgebalanceerd en gebaseerd op zijn prestaties. Hij wordt zelfs bevoorraad tijdens de wedstrijd! Hij heeft zelfs een extra veldfles bij zich!
Zo zie ik het ook met airsoft. Neem een rugzak mee het veld in, met je eigen voorraad voor de hele dag of voor een heel weekend. Loop desnoods twee keer. Leg hem ergens in de buurt van een ‘respawn’ of verstop hem elders in het veld, samen met de rest van je team. De strijd gaat de hele dag gewoon door en je kunt er toch niet zomaar uitstappen voor een pannekoek met stroop? Welke veldheer trekt zijn leger terug voor een pauze om even tussendoor een uurtje te gaan eten en bij te tanken? Dan heeft hij de slag toch gewoon verloren?
Klaar.
Het is volgens mij gewoon een kwestie van voorbereiding en blijkbaar ook van opvoeden.
Als je met je Minimi-replica speelt, moet je dus VEEL extra BB’s meenemen, want anders mis je de actie JUIST op het moment dat het spannend wordt. En als je de sniper speelt werk je samen met een spotter en deel je je waarnemingen met je teamleader via de radio en dus heb je daarvoor een goeie radio en extra batterij bij je. En neem als assaultkrijger ook gewoon een van je extra replica’s mee als back up in het veld. Dat ziet er echt beter uit als een replica in een onverwoestbare afgesloten koffer, op de smetteloos lederen achterbank van een witte BMW op een geïmproviseerde parking.
Als je conditie niet zo geweldig is en je moet twee uur heen rijden, zes uur gaan skirmen, en vervolgens weer twee uur terug rijden, zou ik vooral rustig aan beginnen ook.
Ik kom voor een skirm van bepaalde tijd, of het nu 4 uur duurt of 7 uur of 24 of 36, of drie dagen, maakt mij niet uit. Ik ben dan een airsoftkrijger en ik ben voorbereid op de uitdagingen van de airsoft strijd die voor mij ligt.
Wat nou met die pauzes? Als je gaat pauzeren tijdens de veldslag, ben je voor mij geen airsofter of je bent misschien een beginneling? Als je niet bent voorbereid moet je rekenen op een pittig dagje uit. Voor mij heb je dan bij voorbaat al verloren, tenzij misschien ervaren of slimme spelers je meenemen in hun teams. De tweede keer dat je dan komt airsoften ben je ZEKER voorbereid en ben je een versterking voor je airsoftteam en dus voor de sport in het algemeen.
Je koopt na de eerste keer airsoften voor wel € 500,- aan kleding, tactical vests, helmets, tags, cams en andere accessoires, maar je wil het niet vies maken? Daar is dat militaire spul juist voor bedoeld man! Je knie beschermer is bedoeld om op te knielen en ja, daar wordt je broek nu eenmaal vies van. Je replica is trouwens een ‘overprized peace of toy junk’ dus klaag er niet over.
Neem je hit!
Zo zie ik ook vaak, dat al die spelers met elkaar twee teams moeten vormen, maar dat lukt dus totaal NIET. Ze dragen wel rode of blauwe lintjes, maar spelen vervolgens allemaal hun eigen individuele wedstrijdjes. In mijn beleving wordt je, als je gaat airsoften, onderdeel van een TEAMprestatie. iemand moet die teamprestatie aanvoeren en uitspelen. Noem hem of haar ‘de commandant’, ‘captain’ ofzo, maar zorg in hemelsnaam altijd voor een organisatie binnen je team! Sta er minstens voor open. Het maakt het spel zoveel echter en dus beter.
In tien jaar airsoft is er in mijn beleving niet veel gebeurt. Wat ik op dit moment, juni 2013, zie en hoor en tot op heden meemaakte betreffende Airsoft in België, en inmiddels ook uit verhalen uit Nederland, valt mij wat dat betreft zwaar tegen en er lijkt in de naaste toekomst ook weinig verbetering in te komen.
Dat vind ik niet tof en ik vind het een groot probleem voor deze fantastische hobby. Want hoe lossen we dit op, dat met die mentaliteit, die spelbeleving? Sta JIJ open voor een teamprestatie, voor een sportief spel? Of kom je alleen maar BB’s happen?
Ik roep dan ook alle spelers op die mij hierin begrijpen en het met mij eens zijn, want die moeten beginnen met het ‘opvoeden’ van die grote middenmoot der aanstormend airsoft-talent, die blijkbaar nog niet zo goed begrijpen, dat ik het slecht naar mijn zin heb met hondervijftig man kanonnenvoer in een trappenhuis van twee etages hoog of een voormalige kasteeltuin vol cheatende marshalls of een vuilnisbelt ter grootte van een achtertuin, zonder enige organisatie, die te laat begint en voor ik ook maar IETS kan ondernemen is het alweer pauze?
Wat vindt JIJ dan tof aan een airsoft event?
Wico Vos
Ieder zijn ding! Zoiets als Berget waar je in de bosjes moet kakken omdat je nu eenmaal op missie bent, is niets iets waar ik heel erg voor sta te trappelen.
Airsoft is voor mij idd een teamsport, maar evenementen waar je gewoon losse missies van een uurtje speelt om in de middag even te socializen met je team en tegenstanders vind ik heerlijk! Dat is de gezelligheid die ik niet vond in België.
Ook 3Division met hun evenementen van een hele ochtend en middag vind ik fantastisch. Maar ik zal misschien één of twee keer in mijn leven een hardcore event proberen. Het mooie van zon event lijkt mij de organisatie binnen een team. Maar het idee van survivallen trekt mij helemaal niet!
Mooi artikel, @wico
Inderdaad iedereen zijn ding. Maar gewoon een middagje spelen is natuurlijk hartstikke leuk, maar survivallen lijkt mij juist helemaal te gek!
En als je te weinig broodjes gesmeerd hebt eet je wormen ( @zoutenbier ).
Hahaha, die gaat nog vaak terug komen!
En inderdaad Wico, een mooi bericht! Ben zelf ook wel van het survivalen, lijkt me geweldig om dit te combineren met het spelen van airsoft!
moet ik hier nu nog iets van zeggen??? 😉