6 oktober 2013 – Operation Reclaim – Hannuit, BE

Helaas wat later dan origineel bedoeld, maar door onvoorziene omstandigheden pas vandaag de tijd gehad het geheel te voltooien. Wederom overigens een AAR die wat uitgebreider is geworden dan bedoeld. Ditmaal echter ook weer van een skirm in het land van onze Zuiderburen, namelijk België.

Subscribe natuurlijk direct via: https://www.youtube.com/subscription_center?add_user=HGDRentertainment

of like de Facebook page: https://www.facebook.com/hgdrentertainment

 

Organisation

De organisatie van dit event was in handen van Airsoft Kings. Dit was het eerste event wat zij organiseerden. Allereerst dus ook een mooi compliment van mijn zijde over de wijze hoe deze groep enthousiaste mensen de skirm hebben georganiseerd. De keren dat ik voorafgaand aan de skirm een mail heb gekregen met informatie en regels zijn op een hand te tellen, maar Airsoft Kings heeft dit wel netjes gedaan. Alles was van te voren dus al duidelijk genoeg. (overigens wil ik hier wel als leermomentje bij opmerken dat het fijn is voor de “privacy” om niet alle mailadressen open en bloot zichtbaar te houden voor iedereen.)

Een ander puntje wat opmerkelijk was is het feit dat iedere speler een kaartje kreeg met een blauwe of rode kleur. Daarop stond een minimap van het terrein en een stel vakjes waar medics een krabbeltje konden zetten voor een revive. Tevens diende het als identificatiemiddel tussen team.

 

Terrain

Het terrein waar deze skirm plaatsvond was Breaking Point II in Hannuit, BE. Het terrein is zeer veelzijdig met houten stellages, open gebieden, echte bosstukken, hoog gras en bezaaid met braam- en andere prikstruiken, brandnetels etc.

Persoonlijk vind ik het een mooi terrein voor een potje Airsoft op zijn tijd. Bovendien heeft het terrein een mooi fort welke in vrijwel iedere missie een belangrijk punt is om in bezit te krijgen. Door de organisator die altijd op dit terrein organiseert (Tier One) was het fort eveneens opgeknapt recentelijk en voorzien van meer in en uitgangen die het overnemen van het fort wat vergemakkelijken.

 

The Skirm

Het rijden naar dit evenement was een uitdaging. Gedurende de hele route vanuit huis, via Q en naar het terrein hadden we namelijk last van dichte mist. 50m zicht was toch wel het maximum. Dit samen met wegwerkzaamheden en verkeerslichten die je pas zeer laat ziet zorgden ervoor dat we iets later aankwamen dan bedoeld. Nja nog steeds ruim op tijd, maar het laatste deel moesten we toch echt ff zoeken.

Eenmaal aangekomen gelijk bij de poort het inschrijf geld voldaan, te horen gekregen bij welk team we zaten (team Blauw) en een kaartje ontvangen met daarop een plattegrondje van het terrein en vakjes waarin de Medics een krabbeltje konden maken. Tevens nog een nummer van de inschrijving en later nog een kruisje vna de FPS test.

De krabbeltjes die medics konden maken zouden na het event worden opgeteld om bekend te maken welk team en wie de beste medic van de dag was.

Morning

Nadat alle spullen klaar waren gemaakt en de fps test was gedaan konden we rond 10 uur bijeen komen voor de briefing en missie uitleg van de ochtend. De teams waren al op voorhand onderverdeeld en de lintjes werden uitgedeeld.

Tijdens het ochtendspel waren er over het gehele veld ballonnen verspreid in 2 kleuren, namelijk blauw en rood zoals de teamkleuren. Het doel was dat ieder team zijn eigen kleur ballonnen kapot zou schieten. Er zat echter wel een catch aan, aangezien sommige van deze ballonnen een kaartje konden bevatten. Deze moesten we ook verzamelen, dus een ballon kapot schieten zonder dat je kon zien of hij een kaartje bevatten was niet bepaald slim.

Nja het doel was duidelijk en we verplaatsten ons naar de startpositie. Respawn was afgezet op “bij 3 personen weer meedoen” en de medics waren bepaald. Op de startplek bepaald dat we iig zo snel mogelijk het fort in ons bezit moesten hebben. Dit is op het Breaking Point II terrein namelijk een vrij cruciale positie.

En toen ging het startsignaal. Zoals afgesproken gingen we zo snel mogelijk naar het fort om dat iig veilig te stellen. Het plan lukte en we hadden zelfs tijd om onderweg een paar ballonnen af te knallen. Eenmaal in het fort werd er wel gelijk contact gelegd en wist ik mijn eerste hit van de dag te scoren.

Een lange tijd was dit ook het strijdtoneel voor mij. Vanuit mijn positie aan de voorkant van het fort kon ik op een relatief veilige manier de tegenstander suppressen en/of uitschakelen en zo ervoor zorgen dat er geen push kon komen.

Op een gegeven moment kwam er een push vanuit het hoge gras aan mijn rechterkant. Ik kon de tegenstanders zien komen, maar raken door het hoge gras was vrijwel onmogelijk. Ze kwamen echter steeds dichterbij en eenmaal buiten het hoge gras namen ze plaats achter een houten stellage.

Na het geven van aanwijzingen en het zelf afvuren van bb’s wisten we een aantal spelers achter deze stellage uit te schakelen. Niet snel daarna ook nog de enkele spelers in het hoge gras uitgeschakeld. Een of twee waren echter niet uitgeschakeld maar liepen terug. Aangezien het op het andere gebied rustig was en mijn verdedigende positie niet langer noodzakelijk was besloot ik deze terugtrekkende spelers te achtervolgen.

Ik nam mijn eerste positie in achter de stellages voor het hoge gras en kon mooi naar links kijken waar een tegenstander probeerde mij eruit te schieten. Hij overschatte echter ruim zijn range en na een simpele blik van mij richting zijn kant, besefte deze persoon het ook. Voor mij echter wel het moment om door te gaan, want deze tegenstander zou anders wel binnen bereik kunnen komen.

Eenmaal verder in het hoge gras probeerde ik de weg te vinden die de tegenstanders zouden hebben gelopen. Helaas voor mij waren ze niet all the way teruggegaan, maar stond er 1 persoon mij op te wachten en wist mij te pangen op een metertje of 6 a 7. Ook al is dit buiten de afgesproken 5m vind ik dat je dit in normale omstandigheden (er zit niets tussen) gewoon behoort te accepteren, aangezien ik anders toch gegarandeerd wel geraakt zou zijn. Ik twijfelde dus ook geen moment en callde mijn hit, waarna ik mezelf naar de respawn bevond.

Na de respawn wat reinforcements gebracht aan de linkerkant vanuit onze base gezien. Eenmaal daar aangekomen zagen we een groep tegenstanders helemaal via de buitenkant van het terrein omlopen. Er werd contact gemaakt, maar door het hoge gras aan hun zijde kwamen onze bb’s niet als treffers aan. Een deel van ons besloot daarom om ze meer richting onze base af te snijden.

Ik echter besloot de open vlakte over te steken en de tegenstanders te achtervolgen. In eerste instantie een slim plan, maar de weg die ik door moest banjeren was niet bepaald een walk in the park. Er was echter geen weg terug dus ook al stonden de braam en prikstruiken tot aan mijn middel. Gewoon doorlopen en niet zeiken dus.

Mijn gekozen route nam echter wel iets meer tijd in dan beslag en dat moest ik verderop goedmaken. Eenmaal in een betere wandelbaar bos zette ik het tempo dus ook een tandje hoger. Alsmaar kwam ik weer dichterbij het groepje tegenstanders.

Op een gegeven moment had ik ze dan ook in zicht. Voor ik echter contact zou maken, wilde ik eerst zeker weten dat mijn eerste set bb’s doel zouden treffen. Voorzichtig kwam ik dichterbij en merkte ik dat ze ook vanuit de andere kant onder vuur lagen. Eenmaal op een goede afstand werd ik gespot en tegelijkertijd vuurde ik mijn eerste set bb’s af. Deze troffen doel en ik wist direct nog een 2e persoon uit te schakelen.

Niet veel later werd ik ook uitgeschakeld en lopend naar de respawn zag ik dat de tegenstanders gewoonweg tegen onze respawn aanzaten. Nja sinds er met 3’en gerespawned mocht worden kon ik mooi observeren hoe de overgebleven tegenstanders eruit werden gepangd door 3 net gespawnde teammates.

Het accepteren daarvan was een brug tever, want een aantal daarvan vonden dat dit niet kon. Tja je zit op de respawn, dan ga je er gewoon direct aan. Zo simpel is dat nou eenmaal. Na een gesprek met de “leider” van dit groepje gingen ze allemaal terug naar hun respawn, op 1 persoon met een hardhoofd na. Deze had een flink bb vuur nodig om ook maar te beseffen dat hij toch wel eraan ging (en ja dan maar incasseren als je niet wilt luisteren).

Na dit alles met een goede groep weer richting het fort opgetrokken, aangezien Running daar als een van de weinige nog stand hield. We namen goede stappen en al snel waren we bij het fort. Direct daarna werden ook gelijk een bult tegenstanders uitgeschakeld op alle flanken en was het tijd op te rukken richting de base van de tegenstander.

Er zat echter nog 1 persoon achter een houten stellage tegenover het fort. Een teammate pakte zijn pistol en onder cover fire vanuit mij en oa Running wist hij de tegenstander tot zijn cover te benaderen en uit te schakelen. Vanuit mijn positie bij het fort volgde ik al snel naar deze stellage.

Het was in de omgeving wat rustiger en dus besloot ik een aantal ballonnen af te knallen. Dat waren immers nog altijd onze objectives en nu kon ik rustig kijken of er ook een briefje uit zou vallen. Dit was niet het geval, maar toch ging ik als een malle naar de volgende positie.

Vanuit daar had ik echter wel weer zicht op tegenstanders en kon ik er gelijk een aantal uitschakelen. Tegenvuur kwam er ook, maar door mijn goed gekozen positie konden de aanstormende bb’s geen doel treffen. Aangezien we dicht bij hun respawn zaten kwamen er wel al snel reinforcements. Deze wisten mijn teammates welke op rechts van mij in de bossen zaten en ikzelf ook direct uit te schakelen.

Na een leuk gevecht en het uitschakelen van een aantal ballonnen nogmaals verderop positie ingenomen achter een stellage en niet veel later nog een stuk verder. Hierdoor kwam ik in de flanken van een groepje tegenstanders te zitten welke ik daardoor simpel kon uitschakelen. Het was echter wel duidelijk te merken dat we dicht bij de vijandelijke base zaten.

Na de tegenstanders uitgeschakeld te hebben werd ik deels verrast door een aankomende tegenstander. Gevolgd een dual pang en dus allebei terug naar de spawn, wachten op een medic was op dit punt onnodig, aangezien ik in het zicht van verscheidene tegenstanders was neergegaan.

Op de terugweg naar de spawn hoorde ik het geluid van knappende ballonnen Ik dacht bij mezelf, het zal toch niet, maar helaas bleek mijn gedachte de waarheid. Een groepje van de tegenstanders was geheel omgelopen en was in de buurt van onze base even alle ballonnen neer aan het schieten.

Bij de spawn aangekomen zat daar een teamgenoot met replica pech. Ik vroeg hem kort wat er was en kreeg de volgende gesprekswisseling: “Hij schiet niet.” Ik: “Helemaal niet?, Kijk eens naar de bedrading onderin je motor, misschien is die losgetrild.”

Op dat moment mocht ik weer vertrekken en vertrok met de andere teammates richting het geluid van knappende balonnen. Voordat we echter bewogen had ik eerst naar de andere teammates doorgeseind dat de tegenstander bij ons in de buurt was en we back-up nodig hadden.

Al snel wist ik wat tegenstanders te spotten en uit te schakelen, maar ik mocht ook al snel het onderspit delven. Samen met een medic en de grotere getalen waren we vrij kansloos. Weer terug bij de respawn de persoon met replica problemen weer heel kort gesproken: “Hij schiet nu wel, maar maakt een heel raar geluid.” Ik: “Laat hem eens horen door 1x op single te schieten”. Het geluid dat de replica liet horen was zeer duidelijk. De motor spinde alleen en maakte totaal geen contact met de gears, dus: “Draai de middelste schroef onderop je grip wat vaster, je motor maakt nu geen contact met de gears”. En dat lostte het probleem op. Airsoft technics 101 dus ook weer gegeven.

Na dit alles nog meerdere keren het gevecht richting de groep tegenstanders gebracht. Steeds met iets meer bijstand van teruggekomen (of afgeschoten aan het front) teammates. Uiteindelijk klonk het signaal dat de middagpauze werd ingelast en kon ik op de weg naar de safety nog even rustig napraten met een van de tegenstanders en ondertussen gesproken over de Kryptek Highlander die ik aan had en waar ik hem vandaan had.

Afternoon #1

Na het nuttige van wat voedsel kon het spel verder gaan. Echter niet voordat er even naar de score werd gekeken. In totaal waren er bijna alle balonnen afgeschoten. Wij met team blauw hadden daaruit 3 kaartjes weten te vinden en het rode team slechts 1. Dit bracht de stand op dat moment op Blauw 32 – 24 Rood. Een mooie winst van de eerste ronde dus voor ons team.

Deze kaartjes gaven ons niet alleen punten, maar ook locaties waar zakjes met “drugs” verstopt zouden liggen. Daar wij 3 kaartjes hadden, kregen wij 3 extra locaties naast 1 locatie die beide teams kregen (namelijk het fort). Naar later bleek waren er voor ieder team 12 zakjes verstopt op 5 verschillende locaties. Wanneer de zakjes gevonden waren mocht er per persoon 1 vervoert worden. Bovendien mocht je de zakjes van de tegenstander niet aanraken.

Voor dit spel werden de spawns even omgewisseld en aan onze zijde het plan gesmeed. De voor ons bekende locaties van “drugs” waren alleen achter de linie van de tegenstander. Het was dus cruciaal dat we het fort zouden innemen omdat vanuit links of rechts eroverheen te gaan en de “drugs” te collecten.

Een klein groepje zou dus linksom gaan, terwijl ik met een ander klein groepje rechtsom zou gaan. De rest zou het fort veroveren en behouden zoveel als mogelijk was. Het fluitsignaal klonk en er kwam gelijk beweging in. Na een goede start actie kwamen we helemaal rechts vrijwel tegen het einde van het veld tegenstanders tegen. Deze spotte ik en gaf ik door aan mijn teammates.

Nadat ook zei ons hadden gezien volgde een flink gevecht om deze positie. De bb’s vlogen op en neer en aan onze kant werden een aantal mensen uitgeschakeld of keerden terug om via een andere weg door te gaan. Ik daarentegen en ook een medic en Quark zaten in een wat dieper deel achter hoge bosjes en bomen en bleven ongedeerd van de eerste aanval.

Ik had bovendien daarna geen zicht meer op tegenstanders, maar zij evenmin op mij. Ik hoorde echter genoeg en op een gegeven moment zag ik 2 tegenstanders proberen om richting onze kant door te pushen. Ze liepen precies door een stuk zonder begroeing vanuit mijn zijde en ik kon ze zeer eenvoudig uitschakelen. Daar ik echter lager zat had ik geen zicht op hun onderlichaam en een Medic actie bleek dichtbij.

Geen tijd om te blijven zitten en ik bewoog mij dichterbij de heuvel zodat ik zicht had op aankomende medics en door het bewegen van omhoog en omlaag ik gelijk ook contact kon leggen met een tegenstander achter een houten constructie.

Dit contact was hevig en door mijn aanwezigheid zorgde ik er ook voor dat de medics het niet eens probeerde. BB’s werden uitgewisseld over een afstand van 6 a 7m en troffen continue net niet doel aan beide kanten. Net niet, totdat ik echter net wel getroffen werd door een bb. Deze kwam zo overwachts, dat ik ervan schrok. Gevolg was dat ik achterover viel/vloog alsof ik een professionele stuntman was.

Tijdens deze actie riep ik overigens direct HIT (tja Airsofters reflex) en callde de medic die in de buurt was. Deze kwam en kon mij weer healen. Voor mij echter was deze ene treffer geen reden om weg te gaan, maar om door te gaan.

Het gevecht begon opnieuw. Helaas werd deze iets later in mijn nadeel beslecht. Tijdens mijn periode van hit zijn was de medic van de tegenstander op een positie terecht gekomen dat hij de spelers die ik eerder had gehit wist te healen. Hierdoor werd ik plots verrast door 2 tegenstanders die ineens weer meededen.

Een flink bb wisseling volgde en leidde ertoe dat ik, maar ook een tegenstander werden geraakt. Aangezien onze medic en ook Quark al weg waren, blies ik de aftocht en ging terug naar de spawn. Op mijn terugweg bleek dit deel van het speelveld opvallend leeg, terwijl de tegenstander eraan zou komen.

Gelukkig zagen mijn teammates dat ook en kon ik tijdens het wachtten op meer gehitte spelers mooi kijken hoe mijn teammates contact legden naar de tegenstanders. Eenmaal weer terug in het veld joinde ik ook gelijk deze personen en wat volgde was een ware patstelling. Vanuit beide kanten flinke vuurgevechten, maar zonder echte doorbraak.

Toen een medic aan onze zijde zijn positie moest verlaten nam ik hem over de rand van het gebied. Op deze plek ben ik toen vooruit gaan tijgeren in de hoop steeds dichter bij de tegenstander te komen en op een positie te geraken waarvandaan ik voordeel kon creëren. Dit lukte ook en al snel kon ik een tegenstander uitschakelen.

Na nog wat verder tijgeren kon ik een 2-tal meer tegenstanders uitschakelen. Dit en de verdere acties van ons team waren ook het begin van het einde voor de tegenstander. Alle spelers en de medic daarbij waren ondertussen gehit en moesten de aftocht blazen. Voor ons het signaal om te pushen en het gebied te heroveren.

Dit lukte zeer eenvoudig want alle tegenstand was op dit gebied gebroken. We kwamen al gauw weer helemaal rechts in het open gebied samen en konden een van onze coordinaten met drugs bekijken. Deze was al netjes leeggehaald en dus maakte ik het plan om buitenom naar een van de volgende coördinaten te gaan. In eerste instantie een handig iets, maar het terrein bleek een beetje volgebouwd met braam en andere struiken die mijn weg niet makkelijk maakte.

Na wat worstelen met struikjes kwam ik een een meer open deel met wat paden en kon doorlopen. Ik had mijn doel al gezien, namelijk een blauwe ton en daarachter het zicht van zeker 1 a 2 rode “drugs” pakketjes die wij moesten pakken. Helaas was mijn aanwezigheid niet onopgemerkt gebleven.

Eenmaal bijna uit het struikgewas wordt ik dus ook op de korrel genomen door een tegenstander. Ik duik gelijk weg en weet de eerste laag te ontwijken. Eenmaal bijgekomen van deze eerste actie kwam ik weer overeind en legde aan op de positie waar ik dacht dat hij zat. Helaas voor mij was hij al verplaatst en werd ik vanuit een andere hoek kansloos verrast en kon ik naar de respawn.

Hierna nog tot 2 keer toe geprobeerd via deze weg er te komen. Helaas beide keren zonder succes. De 2e keer was wel weer opmerkelijk. Ik ging samen met Joery en Running richting de positie. Eenmaal in range zag ik een groepje tegenstanders praten. Een daarvan zei over de porto een zin en ik hoorde in de verte hetzelfde als via de porto. Hierdoor ging ik ervanuit dat het teammates waren.

Toch werden we verrast door een salvo bb’s. Hierop begon ik met mijn kaartje te zwaaien, dit kaartje was ons aan het begin gegeven als identificatie middel en als kaartje en medic opties. Door dit kaartje dachten de personen aan de overkant dat ik gehit was. Ik maakte daarop duidelijk dat ik niet gehit was en vroeg welk team ze waren. Hierop kreeg ik terug: “Blauw”.

Dus toch teammates dachten Running en Ik en we gingen rustig door. Het bleken echter geen teammates te zijn want ze namen ons vrolijk weer onder vuur en na een bult bb’s te hebben gewisseld werd ik door een andere tegenstander in de zij uitgeschakeld. Rare situatie dus, immers zat de tegenstander op “ons” kanaal en zei hij dat hij bij ons team zat (kanalen waren niet besproken, dus hierdoor kan een foutje zijn ontstaan).

Nadat we terugliepen hebben we dus gelijk duidelijk gemaakt aan alle teammates dat de scramblers aan moeten, want we hadden al genoeg tactische informatie door de porto’s gegeven die de tegenstander dus kon onderscheppen.

Na de respawn maar met de groep richting het fort gegaan, want daar kwamen een hoop teammates gehit vandaan. Eenmaal daar in de buurt bleek dat het fort vanuit de heuvel aan de linkerkant onder vuur werd genomen. Om dat tegen te gaan werd besloten dat ik verder op de linker flank ging zitten in een positie van waaruit ik de tegenstander kon terugdwingen.

Dit bleek relatief effectief en na een goede patstelling werd de tegenstander steeds verder teruggedwongen. Deze tegenstanders waren echter niet de enige die de vooruitgang van ons team ophielden. Vlakbij het fort zaten namelijk 2 a 3 tegenstanders achter een goede houten stellage. Deze wisten meerdere keren spelers van ons team uit te schakelen.

Bovendien zat er ook minimaal 1 medic bij, want de spelers werden wel eens gehit, maar kwamen weer terug. Ik ging dichterbij zitten en kon vanuit die positie observeren en cover geven terwijl ik zag hoe een teammate vanuit het fort de tegenstanders van dichtbij wilde pangen. Hij maakte echter teveel geluid en werd verrast doordat een van de mensen achter de stellage net op tijd omhoog kwam en hem uitschakelde.

Dat was mijn q om wel iets te doen. Ik legde een potje bb’s weg die me zouden verraden en maakte een mooie sprint naar de stellage. Daar wist ik dan ook 3 pangs uit te delen. 1’tje daarvan was onnodig want deze persoon bleek al gehit te zijn en ook niet meer revivebaar. De overige 2 kon ik mooi terug naar de spawn sturen.

Eenmaal deze positie gecleared gingen we via de linkerzijde verder richting de base van de tegenstander. Daar kwamen we dicht bij in de buurt, maar logischerwijs werd het wel drukker kwa bb vuur. Aangezien ik nog wist dat er op rechts bij een ton wat zakjes “drugs” moesten liggen besloot ik de zaak wat af te leiden en van links naar rechts te sprinten. Dit zorgde er ook voor dat een medic een teammate veilig kon healen.

Eenmaal verder op rechts spotte ik een groepje van 3 tegenstanders. Ik wist de aandacht te trekken en wat volgde was een flink bb gevecht tussen mij en 1 tegenstander. Hij schakelde mij uit, maar werd gehit door een teammate van mij die me gevolgd was. Deze teammate had echter geen idee dat er nog “drugs” lag en liep wat verdwaald rond. “Dead Man Don’t Speak” dus instrueren dat er nog iets lag mocht ik ook niet. Snel naar de spawn dus en gelukkig daarna ook weer terug.

Eenmaal terug stond ons team bij de locatie waar de zakjes zouden liggen. Ze lagen er niet meer en ik begon dus aan de teammates te vragen wie ze had. 1 persoon meldde zich en ik vroeg aan hem of ik het zakje mocht hebben om hem terug naar base te rennen. Hij was me dankbaar want rennen zat er bij hem niet meer in 😛

Samen met Joery nam ik het zakje over en dumpte het in de dumppouch van Joery, waarna we samen met een mooie sprint richting de base gingen. Dit bleek precies op tijd, aangezien er een Marshall direct na ons terugkomen de game affloot. Great succes want met 9 zakjes tegenover 5 voor de tegenstander was dit een duidelijke winst.

Afternoon #2

Na het einden van de vorige ronde was er een kleine pauze tussendoor. Een aantal spelers was al vertrokken (van het Rode Team) en een aantal moesten ook vanuit ons team eerder weg. Om het geheel qua spelers weer recht te trekken gingen er een viertal van ons uit naar de tegenstanders. De zogenaamde storyline missies zaten er ook op en dus werd er besloten om wat rondjes capture the flag/domination te gaan doen.

Over de map verspreid waren 3 vlaggenmasten met elk 2 vlaggetjes, namelijk een rode en een blauwe. Het doel was dat we deze vlaggenmasten zouden cappen en zodra een team 2 vlaggen omhoog had moest dit team ze voor 15 minuten vasthouden. Na de 15 minuten zou dat team gewonnen hebben.

Vanaf de start als een malle richting het fort gerend. Tussen ons en het fort zou echter al 1 vlag zich bevinden en ik nam de taak op mij om die omhoog te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan en al snel kwam ook ik bij het fort aan. Daar we met veel mensen bij het fort zaten en ook de vlag daar al hadden maar besloten om wat te gaan etteren bij de 3e vlag. Deze lag meer in het open gedeelte aan de rechterkant van het fort.

Met een mooie sprint kwam ik in de buurt en zag ik toch zeker een 4 a 5 tegenstanders. Ik legde contact en kreeg niet veel later ook de bb’s geretourneerd. Gelukkig voor mij kwamen er een 3-tal teammates vanuit de bosjes om mij te assisteren met ook een medic erbij. Na flinke bb wisselingen en ook een enkele hit vanuit mijn kant werd ik helaas getroffen.

Aangezien er een medic in de buurt was besloot ik mijn beste over acting in te zetten. Schreeuwend en snikkend naar een medic lag ik in de greppel. Echt goed hielp dit mijn team niet, want hierdoor was de medic van ons team meer geconcentreerd met lachen en proberen bij mij te komen dan het in de gaten houden van de tegenstanders.

Het kon ook niet anders eindigen dan dat de medic ook getroffen was en we noodgedwongen maar naar de respawn gingen.

Eenmaal terug aan het front hadden we al geruimte tijd 2 vlaggen gecapped. Het was dus zaak de vlaggen nog even vast te houden en de winst was van ons. Echt spannend werd er niet, want het aantal pogingen was op 1 vinger te tellen en zelfs dat was van 1 persoon ofzo. Lang verhaal kort werd er afgeteld en wonnen we dit potje.

Daarna werden de rollen omgedraaid. Vanaf de start lieten we een klein groepje naar het buitenste vlaggenpost gaan in de open vlakte. De rest van ons zou zo snel mogelijk naar het fort gaan om de vlag daar in te nemen en de positie veilig te stellen.

Het fluitsignaal ging en we gingen weer als een malle naar de positie. Eenmaal in de buurt werd gelijk contact gelegd. De vlag was nog van ons, maar het fort was van de tegenstander. Ik wist samen met Joery een positie in te nemen achter een houten stellage. Na wat shoten gewisseld te hebben heen en weer en wat tegenstanders getroffen te hebben hoorde ik over de porto dat de andere vlag aan de buitenkant ook omhoog stond.

Ik gaf dit aan de marshall door en die ging dit navragen aan de marshall die naast die vlag zou staan. Op het zelfde moment was mijn ammo in mijn AKS-74UN op en moest ik toch terug om de Shotgun te halen, dus ik liep even met de Marshall mee. Gelukkig maar, want de marshall bij de buitenste vlag had niet eens gezien dat het ons vlaggetje was dat omhoog stond en ik heb ze er even op gewezen.

Eenmaal terug bij mijn shotgun maar zo snel mogelijk weer naar het fort. Daar weer met een sprintje achter de stellage met Joery plaatsgenomen. Daar mochten we het samen opnemen tegen een aantal “spraykoningen” die ons vanuit het fort met 100’en bb’s bestookten. En dat terwijl ik zelf maar met 1 bb per keer terug kon schieten.

Dit duurde een tijdje en 1x wist ik ook daadwerkelijk iemand te hitten. In de tussentijd hoorde ik dat de vlag in het buitengebied was omgezet naar Rood en dus verloren was. Aangezien we toen veel bb’s op ons kregen telkens als we ook maar iets lieten zien kwamen we met het leuke idee om wat te lachen vanuit deze positie. Ik zette mijn pet af en plaatste hem bovenop mijn shotgun. Hierna gebruikte ik mijn shotgun als stok om mijn pet tevoorschijn te laten komen.

Vrij komisch natuurlijk leverde dit dus ook genoeg bb’s op, maar geen wist te raken. Op een gegeven moment echter was het trucje duidelijk bekend bij de tegenstander en stopte ik er maar mee :P. Niet veel later was ook de rest van ons team door de mensen in het fort uitgeschakeld of ver teruggedreven. Dit leidde ertoe dat we ineens werden verrast door 2 man die ons kwam uitschakelen van dichtbij.

Terug naar de spawn konden we zien hoe de tegenstander ook de vlag bij het fort richting hun kleur omzette. Eenmaal bij de spawn bleek ook dat we nog met een klein groepje over waren (praktisch SHAT + een paar extra). We gingen richting de vlag bij het buiten gebied om die eerst terug te veroveren.

Eenmaal in het meer open gedeelte spotte we een persoon aan de overkant van het open deel. Deze bleek na wat te kijken een friendly te zijn. Gelijk liepen Running en Ik naar de vlag om hem te veroveren. We werden echter verrast door een tegenstander achter een houten stellage die ons vol op de korrel nam en slaagde eerst Running, maar later ook mij uit te schakelen.

Onze Medic Bolle kon echter in de tussentijd de tegenstander goed naderen en uitschakelen, waarna hij ons kon voorzien van een mooie revive. Vanaf dan lopen we wat rustig naar de middelste vlag en worden we ineens onder gesproeid vanuit de bosjes. Wederom werd de threat snel uitgeschakeld en de geraakte personen gehealt.

We liepen verder richting de vlag. Running voorop die even simuleerde alsof hij met een heel Romeins leger stond: “4 man op links, 5 op rechts en nu pushen!”. Dit terwijl er praktisch niemand naast hem stond :P. Het was dan ook komisch om te horen dat er vanuit de tegenpartij een reactie kwam als: “Ja, let op, ze komen nu!”.

Helaas kwam deze actie net te laat en waren de 15 minuten voorbij. Jammer maar helaas en zoals we zelf al zeiden: “Tja je moet de tegenstanders ook iets gunnen, anders komen ze volgende keer niet meer terug :P.”

Afternoon #3

Om de dag nog even af te sluiten werd er besloten nog een Zombie missie te doen, ofja eerder 3. Wat ik hier precies uitgespookt heb laat ik in het midden, maar het was duidelijk dat de tijd dat deze “game” duurde opgevuld werd met Fun, Schreeuwen, shotgun plezier en opgejaagde mensen. Vooral het deel Fun zat er bij iedereen in en zo hoort het ook.

After the games

Na het eind van de games de spullen weer ingepakt, de mannen van Airsoft Kings nog even bedankt en aan de terugreis begonnen. Echter ditmaal wel met een porto in iedere auto, zodat communicatie over afslagen etc makkelijk te bespreken was (en quiz-vragen onderweg :P).

Dat laatste leverde ook gelijk een gebeurtenis op die bij de aanwezige nog lang onthouden zal worden en bij menig kampvuur terug zal komen.

Op het moment dat we de grens overstaken tussen BE en NL zagen we rechts een auto van de Koninklijke Marechaussee staan. Toen de eerste auto deze spotte kwam er dus over de porto: “Politie, politie, politie en het nodige gelach”. Gevolgd natuurlijk vanuit onze kant met een nutteloze communicatie.

Even verderop bij het eerst volgende tankstation werd een busje van de Koninklijke Marechaussee gezien die samen met een motor van hun en een onbekende auto stonden. Op het moment dat we er langs reden ging het weer over de porto: “Politie, politie, politie”, wederom gevolgd door het nodige andere nutteloze gesprek.

Op het zelfde moment als dat Bolle via de porto dit doorgaf aan mij in de volgauto zagen we 4 mannen van de Marechaussee zo snel als ze konden de aangehouden auto met rust te laten en in hun busje te springen, om vervolgens vol gas achter ons aan te rijden de snelweg op.

Ofja achter ons aan… Het busje naderde ons wel, maar op het moment dat ik richting de voorste auto confermeerde dat het busje er over de linkerbaan aankwam ging hij naar rechts om een stopteken af te geven aan een auto met daarin een Belgisch gezin.

Onze excuses dus ook aan het Belgische gezin dat staande werd gehouden door de Douane. Of dat aan ons heeft gelegen blijft een vraag, maar dat het zeer toevallig was staat vast.

Na dit incident nog even de buikjes rond gegeten en de weg vervolgd naar huis.

 

Conclusion

Weer is het een uitermate geslaagde dag geweest, in welke de Shadow Hunters wederom als winnend team de bus uit zijn gekomen. Fairplay was duidelijk merkbaar en de fun zat er ook bij iedereen in. Iedereen probeerde ook iets moois van de dag te maken en het was lekker gemoedelijk tussen de twee teams.